Verklaring deur André Gaum, Minister van Onderwys in die Wes-Kaap

Op 21 Maart 1960 het ons land en die wêreld die dood van vele mense in Sharpville gesien. Sestien jaar later het Hector Petersen gesterf in die Soweto onluste en het die martelaar geword van jong mense in die stryd vir menseregte.

Vandagr gedenk ons hierdie geskiedenis deur die opbou van 'n nuwe samelewing op grond van die Handves van Menseregte, te vier.

In die afgelope week het ons egter ongelukkige voorbeelde gesien van die flagrante ontkenning van die mees basiese regte in die dood van Tyrone Steenkamp, Miquela Apollis and Desmoné Smith binne enkele dae weens die geweld tussen bendes wat geen respek het vir menslike lewe nie.

Soos Hector Petersen in 1976 is hierdie kinders die martelare van 2003.

Wat is die sin van Menseregte indien dit nie deel is van elke dag se lewe op alle vlakke regoor ons land en provinsie, nie?

Dit het dalk hoog tyd geword om 'n duidelike boodskap aan moordenaars uit te stuur dat slegs die doodstraf goed genoeg is vir hulle wat ons kinders verkrag en vermoor. Ons moet maar vandag erken dat misdadigers nie genoegsaam afgeskrik word deur die beskikbare stawwe nie. Ek ondersteun die oproep van ons Premier in die verband heelhartig.

Ons het die plig om 'n balans te vind tussen die reg op lewe en veiligheid met die mees belangrike reg op menswaardigheid. Sonder hierdie balans sal misdadigers meer waag en mense meer bedreig wees.

Die Handves van Menseregte beoog egter nie alleen die voorkoming van die skending van menseregte nie, maar dien ook as die grondslag vir die uitbou en ontwikkeling van sekere regte en het ons die taak om proaktief inhoud aan regte te gee.

My departement is besig met projekte wat beoog om diversiteit en verdraagsaamheid tussen leerders en gemeenskappe uit te brei. Hiervan is Plumstead Hoërskool wat verlede week spesiale erkenning ontvang het vir vordering op die gebied van rassse-integrasie, 'n sprekende voorbeeld in ons Provinsie waarop ons baie trots kan wees.

Binne die raamwerk van diversiteit, bly die hantering van taal-, kultuur- en godsdiensregte 'n belangrike uitdaging vir die nasionale regering en provinsiale regerings. My departement gee tans besondere aandag aan die implementering van 'n belangrike taal- en onderwysreg, synde die reg op moedertaalonderrig. Deel hiervan is die reg op gebaretaal as medium van onderrig ten einde gehoorgestremde burgers gelyk te stel met ander en hulle te bemagtig. Ons moet die verheffing van gebaretaal tot amptelike Wes-Kaapse taal ernstig oorweeg.

Nog 'n verklaarde mensereg waaroor ons in ons provinsie jaloers moet waak, is die reg op godsdiensbeoefening in staatsinstellings. Die morele herlewing en -herbewapening van ons samelewing hang grootliks van die rol van godsdiens in ons provinsie af.

Ons stryd is nie meer vir demokratisering nie. Ons stryd is nou om inhoud te gee aan menseregte en om 'n kultuur van menseregte te bevorder by al ons mense.Mag ons, terwyl ons hierdie dag van Menseregte gedenk, die name van Tyrone Steenkamp, Miquela Apollis and Desmoné Smith onthou. Mag hulle ons herinner aan die gewigtige taak wat ons het in die stryd om 'n nasie te word wat in teorie en praktyk uitdrukking gee aan die basiese regte van mense.